Stedebouwkundige ontwerpen

Onder een stedebouwkundig ontwerp kan worden verstaan de grafische weergave van een ruimtelijk functionele gebiedsindeling. Deze definitie laat zich vertalen als: “het goed organiseren van de functies wonen, werken, ontspannen en verkeer”, resulterend in een samenstel van gebouwen, straten en onbebouwde deelgebieden wat we stad, dorp of woonplaats noemen. In onze visie beslaat dat echter ook de gebieden buiten de kernen, beter bekend als buitengebied of landelijk gebied. Binnen het stedebouwkundig ontwerp als product doet zich een brede verscheidenheid voor aan planvormen, variërend van gebiedsvisies en inrichtingsschetsen tot verkavelingsplannen, afhankelijk van de omvang van het gebied en het gewenste schaalniveau. De theoretische basis voor de hedendaagse stedebouw werd vastgelegd in het “Charter van Athene” (1933). De daarmee geïntroduceerde dogmatische functiescheiding in de stedebouw heeft lange tijd invloed gehad op het ruimtelijk ontwerp, maar is thans grotendeels verlaten. Steeds vaker vormt integraliteit een basis voor gebiedsontwikkeling.